Oł jea!

czyli radość z dwóch powodów:

1. Ale mam farta! z rozdawajki u E-wełenki przyleciała do mnie czesanka!

 BFL z jedwabiem, mniam :P wymieszana pod dyktando Mistrzyni Kariny, i dla porównania dostałam jeszcze mieszankę dostępną w WofW'ie. I firmowy notesik :)
Cierpliwa będę, nie rzucę się na tego "cukierasa" od razu, najpierw pokończę co mam pozaczynane, zwolnię wrzeciono, czyli ze spokojem dojdę do właściwego momentu, aby delektować się przędzeniem.
Karino, dziękuję! :)

2. Nabyłam nową umiejętność. Myślałam, że to absolutnie nie dla mnie, że nie mam cierpliwości, że nie dam rady. Nawet wcale nie chciałam się uczyć. No, ale... się nauczyłam, bo Dziecię kiedyś latem nawlekło koraliki; nie wiem, jaki był zamysł, ale skorzystałam.

Uczyłam się zerkając tutaj.
Ta pierwsza z pierwszych już nie istnieje, potrzebowałam koraliki do tej:

czarne z emiku, srebrne - jakieś nołnejmy

potem równocześnie robiłam te dwie, żeby zobaczyć, co wyjdzie z różnego układu koralików na nitce:

jeszcze bez zapięcia...

a potem poleciałam do sklepu po lepsze koraliki i uheklowałam tę oto:

w szarościach jeszcze jedna powstaje.

No i co? no i nic :P fajna zabawa, wciągająca i bardzo przyjemna, ale po kilku dniach koralikowania chce mi się wełny i drutów!!!

Życzę udanego łikendu :)